ตะนาวศรี...เมืองเก่าริมน้ำสงบ
เมื่อดวงตะวันสีหมากสุกโผล่พ้นขอบฟ้าในเช้าวันหนึ่งแห่งกาลต้นฝน พวกเรารีบสะพายเป้ใบเขื่องออกค้นหาเมืองตะนาวศรี ถนนลูกรังทอดยาวผ่านสวนปาล์มนับหมื่นไร่ว่ากันว่าเป็นของมหาเศรษฐีแห่งพม่าตอนใต้ ผ่านชุมชนชาวตะนาวศรีซึ่งมีสำเนียงผิดแผกจากคนย่างกุ้งและผ่านชุมชนชาวไทยพลัดถิ่นที่หมู่บ้านสิงขร เราแวะคุยกับคุณยายท่านหนึ่ง ตะแกเล่าว่าอยู่ที่นี่มานานแล้วนับตั้งแต่เกิดและแถบแถวนี้ก็มีชุมชนชาวไทยพลัดถิ่นหลายหมู่บ้าน เช่น หมู่บ้านแหลมญวน หมู่บ้านทองหลาง หมู่บ้านลำปะเทง หมู่บ้านมุโพรง และหมู่บ้านสองช่อง เป็นต้น ชาวไทยพลัดถิ่นเหล่านี้มีวัฒนธรรมและประเพณีเหมือนคนไทยปักษ์ใต้ ตัวอาคารบ้านเรือนของคนไทยพลัดถิ่นจะเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้ายกพื้นสูงและใต้ถุนบ้านมีแคร่สำหรับนั่งเล่นและรับแขก คุณยายพูดภาษาไทยด้วยสำเนียงคล้ายคนไทยปักษ์ใต้ ยิ้มแย้มแจ่มใส อัธยาศัยดีมาก การได้แวะเยี่ยมเยียนคุณยายครั้งนี้ทำให้ผมรู้สึกสัมผัสได้ถึงอดีตบางอย่างของสังคมไทยที่เมื่อกระหวัดถึงทีไรก็สุขใจขึ้นมาทุกครั้ง สังคมที่เต็มไปด้วย ความเอื้ออาทร มีความสัมพันธ์กันแบบพี่น้อง และก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ไม่มีความขัดแย้ง เอารัดเอาเปรียบก